Zamioculcas verzorgen: alle tips en info voor een gezonde kamerplant

De Zamioculcas zamiifolia komt uit Oost-Afrika, met name uit gebieden in Tanzania en Zanzibar. Hij groeit daar in de schaduw van bomen, op droge, rotsachtige ondergrond. Dankzij deze achtergrond is hij gewend aan weinig water, weinig licht en hoge temperaturen.

Geef de Zamioculcas pas water als de potgrond volledig is opgedroogd. In de zomer is dat gemiddeld eens per 10 dagen. In de winter soms maar eens in de 3 weken. Te veel water is schadelijk: het veroorzaakt wortelrot. Gebruik weinig water en vermijd water onderin de pot.

De Zamioculcas groeit het liefst op een plek met indirect licht. Direct zonlicht kan de bladeren doen verkleuren. Ook in de schaduw doet hij het prima, al zal de groei dan wat trager gaan. Ideaal voor plekken waar andere planten het lastig hebben.

Tijdens het groeiseizoen (lente en zomer) mag je de plant maandelijks voeden met een lichte dosis kamerplantenvoeding. Gebruik niet te veel: de Zamioculcas is van nature zuinig. In de herfst en winter is voeding niet nodig.

De Zamioculcas is licht giftig bij inname. Zowel voor mensen als huisdieren kan het eten van bladeren leiden tot irritatie van de maag of huid. Houd hem dus buiten bereik van kinderen en dieren.

Deze plant groeit langzaam en hoeft daardoor niet vaak verpot te worden. Eens in de 2–3 jaar is voldoende. Kies voor een stevige pot met goede drainage. Verpot het liefst in het voorjaar en gebruik luchtige, goed doorlatende potgrond.

De Zamioculcas is erg sterk en zelden vatbaar voor ziektes. Bij te veel water kan er echter wortelrot ontstaan. Ook kunnen spint of wolluis voorkomen in een te droge omgeving. Houd het blad schoon en controleer af en toe de stengels.

Stekken kan door een blad of stengel af te knippen en deze in water of aarde te zetten. Het vormen van wortels duurt lang – soms meerdere maanden. Een snellere methode is delen bij het verpotten: verdeel voorzichtig de wortelkluit in meerdere delen met eigen stelen.